Niewystarczająca liczba miejsc parkingowych już dawno przestała być domeną wyłącznie dużych miast. Problem ten jest szczególnie odczuwalny na osiedlach mieszkalnych. O ile jednak sprawna fizycznie osoba może zaparkować nawet kilka przecznic od miejsca zamieszkania i pokonać ten dystans pieszo, o tyle dla niepełnosprawnych będzie to prawdziwe wyzwanie — a niekiedy nawet rzecz niewykonalna z uwagi na liczne bariery architektoniczne, takie jak wysokie krawężniki, schody czy dziurawe chodniki. A co mówią na ten temat przepisy? Czy powinno zostać wyznaczone miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych na terenie wspólnoty mieszkaniowej?
Spis treści:
- Kto odpowiada za oznakowanie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych?
- Miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych we wspólnocie
- Miejsce parkingowe dla inwalidy we wspólnocie mieszkaniowej na życzenie
Kto odpowiada za oznakowanie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych?
Zarządzanie drogami sklasyfikowanymi jako drogi wewnętrzne należy do obowiązków zarządcy terenu lub jego właściciela. Pod pojęciem zarządzania mieści się utrzymanie, przebudowa, a także oznakowanie, a więc m.in. również wyznaczanie miejsc postojowych. Wspólnota mieszkaniowa, jako zarządca terenu, nie może jednak działać w pełni według własnego uznania. Nad wszystkim czuwają zapisy ustawy o drogach publicznych. Wyznaczając miejsca, w tym miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych wspólnota musi pamiętać, że im więcej wszystkich stanowisk, tym więcej należy wyznaczyć tzw. kopert. W jaki sposób kształtują się konkretne liczby?
Miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych we wspólnocie
Miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych nie są wymagane na parkingach zewnętrznych, w których liczba miejsc jest niższa lub równa 5. Warto pamiętać, że ograniczenie te dotyczy każdego z parkingów — jeżeli na Wspólnocie jest 5 oddzielonych trawnikami 5-miejscowych parkingów, każdy z nich jest traktowany indywidualnie jako parking na 5 miejsc, a nie jeden parking na 25 miejsc. Zarządca terenu, na którym znajduje się od sześciu do piętnastu wyznaczonych miejsc postojowych w jednym ciągu, musi wygospodarować co najmniej jedno stanowisko dla niepełnosprawnych. O jedno więcej miejsce parkingowe dla inwalidy we wspólnocie mieszkaniowej musi pojawić się, gdy parking składa się z minimum 16 stanowisk. Idąc dalej, gdy liczba miejsc mieści się w przedziale od 41 do 100, wówczas przepisy obligują, aby pojawiły się wśród nich trzy miejsca parkingowe dla niepełnosprawnych na terenie wspólnoty mieszkaniowej. Na tym kończą się konkretne przedziały. Powyżej 100 stanowisk zaczyna obowiązywać wymóg wyrażony w procentach. Konkretnie dla osób niepełnosprawnych należy przeznaczyć 4% ogólnej liczby miejsc na parkingu mieszczącym więcej niż 100 aut.
Miejsce parkingowe dla inwalidy we wspólnocie mieszkaniowej na życzenie
Często jednak na terenie wspólnot nie ma wyznaczonych konkretnych miejsc parkingowych. Dotyczy to zwłaszcza starszych osiedli. Wówczas przytoczone powyżej zapisy ustawy o drogach publicznych nie znajdują zastosowania. W takich przypadkach miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych na terenie wspólnoty mieszkaniowej może zostać wyznaczone na wniosek samych zainteresowanych. Powinni oni wystosować taką prośbę i przedstawić stosowną dokumentację stanowiącą potwierdzenie posiadania prawa do korzystania z takiego stanowiska postojowego. A co z kosztami? Tu również przepisy mówią jasno: koszty związane z odpowiednim oznakowaniem miejsca parkingowego dla inwalidy we wspólnocie mieszkaniowej ponosi zarządca terenu, a więc w tym przypadku wspólnota. Warto dodać, że osoba niepełnosprawna, która otrzyma od zarządcy terenu decyzję odmowną na swój wniosek o wyznaczenie stanowiska postojowego, może dochodzić swoich praw w sądzie.
Podsumowując
Jak widać, istnieją co najmniej dwie sytuacje, które obligują, aby powstało miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych na terenie wspólnoty mieszkaniowej. Pierwszym kryterium jest ogólna liczba stanowisk postojowych wyznaczonych na terenie zarządzanym przez wspólnotę. Drugim powodem może być wniosek osoby potrzebującej takiego miejsca przed swoim miejscem zamieszkania. Bez względu jednak na przyczynę, wyznaczając miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych wspólnota powinna zadbać, aby korzystanie z niego było bezpieczne dla wszystkich uczestników ruchu.